هیچ کس بی کس نیست ولی موفق کسی است که با هر کس نیست...

همه چیز از هیچ شروع شد..
من به هیچ شعری ایمان نداشتم و توبه هیچ خدایی!
نگاه کن..
خنده دار نیست؟
یک هیچ مارا به کجا رسانده است...
من شاعری می کنم و
تو... خدایی...

گفتم غم تو دارم چیزی نگفت و بگذشت
حافظ خوشا به حالت
یارم گذشت و یارت گفتا غمت سرآید...

زودتر از من بمیر
یک کم زودتر
از من
تا تو اویی نباشی که مجبور است
راهِ خانه را تنها برگردد

و از خوشی های روزگار همین بس
که در هر ساعت از شبانه روز که دلت خواست
به کسی زنگ بزنی و او بی درنگ گوشی را بردارد
و بگوید "سلام، خیر باشد!! "
و تو بدانی که مزاحم نیستی... 
که اصلا انگار منتظر زنگ ت بوده

خداحافظ ای فرهاد بی همتااااااااااااااا
شبیه برگ پاییزی، پس از تو قسمت بادم، خداحافظ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ، و این یعنی در اندوه تو می میرم، در این تنهایی مطلق، که می بندد به زنجیرم

خداوند نمیخواهد ما به هم برسیم
می دانی دلیلش چیست؟
می داند که اگر کنارم باشی
دیگر هیچ وقت، هیچ چیز
از او نخواهم خواست

برای دل خودم مینویسم
برای دلتنگی هایم
برای دغدغه هایم
برای شانه ای که تکیه گاهم نیست
برای دلی ک تنگم نیست
برای دستی که نوازشگر زخم هایم نیست
برای خودم مینویسم
بمیرم برای خودم ک اینقدتنهاست...